Beschrijving Ademhaling
Tijdens zanglessen werken we intensief met onze ademhaling. Ademtechniek is dan ook een van de belangrijkste basisvaardigheden om je stem gezond en vrij te kunnen gebruiken. We hebben lucht nodig om de stem te kunnen ondersteunen om hier vervolgens op te spreken. Maar naast ademtechniek is er meer over ademen te vertellen. Logopedie Grave heeft behandelaars die gespecialiseerd zijn in ademhalingstechnieken.
Door je ademhaling leer je jezelf heel goed kennen. Heb je je ademhaling al eens 
geobserveerd op verschillende tijdstippen en tijdens verscheidene situaties? Misschien zul je merken dat je adem heel wat vertelt over je gemoedstoestand van dat moment.
Ademhalen gebeurt over het algemeen onbewust. Je merkt er niet zoveel van, totdat je je inspant, zoals tijdens het sporten. Je voelt dat je sneller ademt of zelfs adem tekort komt. Ook als je stress ervaart, bijvoorbeeld tijdens een belangrijke deadline op je werk, zul je merken dat je sneller ademt dan wanneer je thuis op de bank ontspannen een boek leest.
Een hoge ademhaling wordt vooral geactiveerd wanneer je bv. aan het sporten gaat of een fysieke inspanning doet. Maar wist je ook dat een hoge ademhaling gelinkt is aan de hoeveelheid stresshormonen die op dat moment vrijkomen in je lichaam? Als we in aanraking komen met stressfactoren dan gaan we hoger ademen, omdat ons lichaam zich klaarmaakt voor vechten, vluchten of bevriezen, die natuurlijke reflex om te overleven, ook al is de situatie niet levensbedreigend. Het aanhouden van zo’n stresserende ademhaling kan uitmonden in hyperventilatie, zowel van de acute als de chronische soort. Dit wil je dus maar beter voorkomen.
Het ademhalingsproces
Ademhaling gebeurt meestal onbewust maar men kan ook bewust in- en/of uitademen of de adem even inhouden.
De onbewuste inademing gebeurt door een impuls vanuit het ademhalingscentrum in het verlengde merg van de hersenstam. Als de longen zijn uitgerekt valt deze impuls weg en kan de uitademing beginnen. De koolstofdioxideconcentratie is de prikkel waarop het ademcentrum reageert. Stijgt deze concentratie, dan wordt krachtiger geademd om de concentratie terug te brengen op het optimale niveau.
Met ademhalingsspieren worden die spieren bedoeld die de adembewegingen verzorgen. Dit zijn het middenrif, de spieren van de buikwand, de tussenribspieren en de supra-claviculaire (boven het sleutelbeen gelegen) spieren. Zij worden gebruikt bij het inademen of bij het actief uitademen. Bij het inademen maken de spieren het volume van de borstholte groter. De longen, die zich in deze borstholte bevinden, zetten daardoor uit. De druk in de borstholte wordt dan lager dan die van de buitenlucht, waardoor de lucht in de longen stroomt. Bij het uitademen ontspannen de spieren zich. Door de elasticiteit van de longen, borstkas en buikwand wordt het volume van de longen weer kleiner. De druk in de longen wordt hoger daardoor zal de lucht weer naar buiten worden gestuwd.
Door een inademing in rust wordt er 400-500 ml lucht ingeademd een frequentie van 12 tot 15 keer per minuut. Een volwassene neemt in rust gemiddeld 300 ml zuivere zuurstof per minuut op via de longen.
Tijdens de ademhaling wordt de lucht door neusharen vrijgemaakt van stofdeeltjes; fijnere deeltjes zoals bacteriën, schimmelsporen of virussen blijven kleven in het slijm dat zich op de oppervlakte van neusholte, luchtpijp en bronchiën bevindt. Daarnaast wordt door het slijmvlies de lucht vochtig gemaakt en verwarmd. Verder stroomt de lucht langs het reukslijmvlies en wordt dus tijdens de inademing gecontroleerd.
Middenrif- en borstademhaling
De middenrifademhaling of buikademhaling, is het vergroten van het borstholtevolume door het naar beneden trekken van het middenrif richting buik. Men ziet de buik uitzetten bij het inademen.
Bij de borstademhaling zijn het de tussenribspieren die het volume van de borstholte vergroten door de ribben omhoog en daardoor naar voren te trekken. Doorgaans zal daarna passief uitgeademd worden, bij actieve uitademing trekken andere tussenribspieren de ribben weer naar beneden. Bij borstademhaling ziet men vooral de borstkas voorwaarts en omhoog bewegen. In de praktijk is de normale ademhaling een combinatie van beide.
Bij ernstige benauwdheid, zoals astma, wordt het aandeel van de borstademhaling groter en worden, om het volume van de borstholte verder te vergroten, nog meer spieren gebruikt: de schouders worden onder meer opgetrokken.
Soorten afwijkende ademhaling
- Cheyne-Stokes-ademhaling
- Agonale ademhaling (gasping)
- Hyperventilatie (te veel ademhalen)
- Wheezing (piepende ademhaling)
- Reutelende ademhaling
- Apneu (ademhalingsstilstand)
- Dyspneu (moeilijk ademhalen)
- Snurken
- Respiratoire stridor
afwijkende ademhaling, afwijkende ademhaling.
Logopedie Grave leert u de ademhaling te beheersen
